Üyelik başvurularında“nasıl vejetaryen/vegan oldunuz?” diye sorduk. İşte birbirinden ilginç cevaplardan bazıları:
E.K.: Et yemek çok uzun zamandır beni rahatsız eden bir konuydu,fakat bu durum hakkındaki bilgisizliğim sebebiyle et/ süt yememenin sağlığa zararlı olduğu yanılgısındaydım,hayvan sevgim sadece evimde/sokakta beslediğim hayvanlarla sınırlıydı. Twitterdan takip ettiğim bazı hesapların yaptığı paylaşımları okuyarak konu hakkında daha çok bilgiye sahip olmaya başladım, yabancı kaynaklar ve konuyla ilgili belgeseller de beni veganlık fikrine oldukça yaklaştırdı, en sonunda vicdanıma bu kadar ters gelen bir yaşam şeklini daha fazla sürdüremeyeceğimi düşünerek vejetaryen olma kararı aldım. Belli bir süre hayvansal ürünler tüketerek fakat et yemeyerek devam ettim, ancak bu da vicdanımı tamamen rahat ettirmeye yetmedi, çünkü bu ürünler de işkencenin/ tecavüzün ürünüydü, kısa bir süre sonra vegan olma kararı aldım ve yaklaşık 1 senedir veganım, hayatımda verdiğim en doğru kararlardan biriydi. Bütün çevresel etkenlere, eleştirilere hakaretlere rağmen bu kararımı asla değiştirmeyeceğimden de eminim, bu eleştirilerin bilgisizlikten ve cahillikten kaynaklandığının farkındayım, çevremdeki insanları bu konuda elimden geldiğince bilgilendirmeye çalışıyorum, hayvanlara ve yaşadığım dünyaya verdiğim zararı minimuma indirebileceğim bir yaşam sürdürmek istiyorum.
S.D.: Üç yıl kadar önce vejetaryen olmaya karar vermiş ve bu konuda araştırma yapmaya başlamıştım. Bu dönemde eğitim için gittiğim yurtdışında çok sayıda vejetaryen-vegan arkadaş edindim. gerek vejetaryen-vegan kafe ve restoranların çokluğu gerekse vegan ürünlere ulaşımın kolay ve ucuz olması sayesinde arkadaşlarımın da desteğiyle vejetaryen oldum. ancak türkiye’ye döndüğümde özellikle iş ortamında yemekhanede yemek zorunda olduğumdan bir süre vejetaryen beslenme biçimime ara vermek durumunda kaldım. Etli sebze yemeklerini etlerini kenara ayırıp yemeye çalışsam da et suyu ile hazırlanmış çorba ve pilav gibi yiyecekleri yemek durumunda kalıyordum. Yemekhane yönetimine vejetaryen seçeneklerin sunulması konusunda ısrarcı olduysam da başarılı olamadım, olabildiğince evden yemeğimi götürdüm ancak her zaman mümkün olmadı. Yeniden vejetaryenliğe dönüş hikayem evde kedi beslemeye başlamamla eş zamanlı biçimde gerçekleşti. Kedimiz için kuru mamanın yanısıra zaman zaman haşlanmış tavuk hazırlıyorduk. bir gün tavuğu kedimin tabağına koyarken anlık olarak bir canlıyı beslemek için başka bir canlının cesedini kullandığım gerçeğiyle yüzleştim. O günden sonra yeniden vejetaryen beslenmeye başladım. Şu an vegan olma çabalarım sürüyor, haftanın 4 günü vegan üç günü vejetaryen besleniyorum.
B.D.: Hayvanlara olan sevgimden dolayı et ve et ürünleri yerken çok büyük rahatsızlık duymaya başladım ve böyle bir adım atmaya karar verdim. Bu yaşam tarzına alıştıktan sonra veganlığa da geçiş yapabilirim.
T.Y.: Çocukluktan gelen zarar vermeme ve yüksek empati duygularımın, zamanı geldiğinde fikir ve farkındalık ile birleştiği anda, önce vejetaryen ardından vegan oldum.
M.E.: Çocukluğumdan beri hayvanlarla iç içe büyüdüm ve yaşım ilerledikçe onları bu kadar seviyorken beslenmek için katletme fikri absürd gelmeye başladı. Bir veteriner kliniğinde enfeksiyon kapmış, sedye içinde bir koyun gördüm. Burnu tıkalı ve nefes almak için var gücüyle zorluyordu bedenini. Bir kaç dakika izledikten sonra onu vejetaryen olmaya karar verdim. O hayatta kalmak için bu kadar çabalıyorken benim bir kaç bıçak darbesiyle hayatını sonlandırmam ne kadar adil olabilir?
E.Ş.: Tıp fakültesi öğrencisi olduğumdan beri sağlıklı yaşam üzerine araştırmalarda bulundum.Annem de lacto ovo vejeteryan olduğu için , vejeteryanlığı araştırmaya başladım ve benim için en doğru yaşam tarzının bu olduğuna karar verdim.3 yıldan fazla süredir vejetaryenim ve vücudumun her geçen gün daha da temizlendiğini hissediyorum
E.B.: Kiralık katil tutarak cinayet işlediğimi farkettim.
S.P.: 3 yaşımdan beri vejeteryenim. cocukken etkilenmem hayvanlara olan sevgimden kaynaklanıyordu büyük ihtimalle ama büyüdükçe bu konu üstüne araştırma yaptım ve etikte oldugunu düşünmüyorum tabiki veganlıkta denedim 4 ay kadar ama zor geldi. kendimi alıştırmaya çalışıyorum.
S.A.: Bir Hayvan hakları grubunda gönüllüydüm, o zaman da ama vejetaryen henüz değildim. Hayvan hakları konusunda çıtayı bir adım daha yükseltmem gerektiği hissi hali hazırda yerleşmişti, sadece bir an / olay gerekliydi herhalde.
Kurban bayramının 1.günüydü, kedimle beraber balkona çıkmıştım ki, yan bahçede çocukların önünde kurban kesiyorlardı. O an itibariyle bıçak gibi et tüketimini kestim. Şuan hala sadece yemeklerin içine katkı maddesi olarak süt ve süt ürünlerini kullanıyorum ama her geçen gün biraz daha veganlığa ilerliyorum.
P.E.: Jivamukti yoga eğitmenliği kuralları doğrultusunda vejetaryen yaşamdan vegan yaşama geçmeyi seçtim
M.Y.: 2014 Ocak ayından itibaren vegan yaşamı tercih ettim. Hem acımasız üretim/ tüketim döngüsüne son verebilmek, hem yaşadığımız toplumsal olaylara karşı kendi kendime yapabileceğim bir tüketim portestosu olarak, hem de canlı hayatını korumak adına başladım. Daha sağlıklı, mutlu ve huzurlu olduğumu hissediyorum. Tükettim her şeyi – ister yiyecek, ister başka bir tüketim maddesi olsun – iyice inceleyerek, bilerek tüketiyorum.
G.Ü.: İzlediğim, gördüğüm, hissettiğim çok şey var ama son noktayı koyan sanırım Gary Yourofsky’in konuşması oldu. Başlangıç noktası ise barınaktaki hayvanlarla ilgili hep bildiğim ama görmeye cesaret edemediğim bir kaç video oldu.
C.E.: Food Inc. adında bir film izledim. Her zaman bildiğim ama gözümüzle görmeden inanmadığım, algılayamadığım şeyler öğreten bir filmdi benim için. Yaklaşık 4 ay kadar oldu. O zamandan beri et ve et ürünleri yemiyorum. Süt ve süt ürünlerini, yumurtayı, balı bırakamadım henüz.
